به نقل از «فارس»

‌تحریم و تورم دستاورد اغتشاشات خیابانی/‌ بیمه‌گری در اقتصاد با افزایش ناامنی گران‌تر می‌شود

تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۸۷۹۱

حمیدرضا جیهانی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با تأکید بر ضرورت ایجاد امنیت برای سرمایه‌گذاری اظهار داشت: در حال حاضر به خاطر برخی از اغتشاشات پراکنده در کشور، خروج سرمایه از بورس و خروج سرمایه از کشور داریم و اقبال به خرید دلار هم به خاطر این است که عده‌ای می‌خواهند سرمایه‌های خود را از کشور خارج کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود:‌ در شرایطی که وحدت در جامعه مورد  نیاز است‌ برخی از کشورها بی‌میل نیستند که در جامعه ما شلوغی اتفاق بیفتد و آنها بتوانند خواسته‌های خود را بر سر میز مذاکره به طرف ایرانی تحمیل کنند. 

این کارشناس اقتصادی گفت: برخی افراد با تحلیل‌های غلط، احساس می‌کنند اقتدار کشور دچار خدشه شده در نتیجه عده‌ای قصد دارند دارایی‌های خود را تبدیل به ارز کنند و یا از کشور خارج کنند و این مسئله موجب افزایش تقاضای ارز در بازار شده است.

* برای سرمایه‌گذاری نیاز به بستر امن و مناسب داریم

جیهانی همچنین در مورد نقش امنیت در سرمایه‌گذاری و تولید اظهار داشت: یک اصطلاح بسیار مهم در اقتصاد وجود دارد که سرمایه ترسو و فرّار است و برای سرمایه‌گذاری نیاز به بستر امن و مناسب داریم. همانگونه که یک دانه اگر در خاک قرار می‌گیرد برای رشد و نمو خود نیاز به بستر مناسب و آب و خورشید دارد تا رشد کند و بالغ شود، یک سرمایه‌گذاری هم برای رسیدن به مرحله سودآوری، نیاز دارد که در محیط امن و شفاف و قابل پیش‌بینی انجام شود و اگر سرمایه‌گذار احساس کند که آینده روشن و امنیتی ندارد شروع به خروج از کشور می‌کند و سرمایه‌ها به جای اینکه به سمت تولید صنعت و خدمات برود به سمت بازارهای نقدشونده و خروج از کشور می‌روند.

* آشوب و اغتشاش فرصتی برای افزایش تحریم‌های کشور از سوی ‌غرب است

وی در مورد اینکه چرا بعد از هر اغتشاش مانند فتنه سال 88 تحریم‌ها علیه ایران تشدید شده است؟ عنوان کرد: هر نظام حاکمیتی وابسته به اقتدار خود در حوزه سرزمینی است به ویژه حاکمیت جمهوری اسلامی که وابسته به شرق و غرب نیست، بنابراین اگر فعالان اقتصادی احساس کنند که حاکمیت درونی ضعیف شده و علاقه مردم کم شده است در آن صورت چشم طمع اجانب به کشور بیشتر می‌شود در نتیجه فرصتی پیدا می‌کنند که تحریم‌ها را علیه ملت ایران بیشتر کنند.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: نتیجه تحریم‌ها علیه کشور موجب تحمیل هزینه تولید و گرانی کالاها و خدمات در کشور می‌شود در نتیجه به سفره مردم فشار وارد می‌کنند و موجب سخت شدن معیشت مردم می‌شود.

پژوهشگر اقتصاد بین‌الملل با تأکید بر امنیت روانی سرمایه‌گذاران و ثبات در قوانین اقتصادی‌ گفت: یکی از معیارهای تقویت سرمایه‌گذاری در کشور، امنیت سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌گذاران با توجه به روند آینده یک آستانه و حد ریسک برای خود قائل هستند و در جایی حاضر می‌شوند که امنیت بیشتر باشد و اقتصاد پیش‌بینی‌پذیر باشد و نرخ بازده سرمایه‌ آنها مشخص و روشن باشد و هرچه فضای اقتصاد ناامن باشد و یا پیش‌بینی پذیر نباشد، سرمایه‌گذاری کمتر خواهد شد.

جیهانی گفت: به هم ریختگی اجتماعی و فرهنگی و نبود امنیت منجر به کاهش سرمایه‌گذاری و کاهش قابلیت پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد می‌شود.

* اغتشاشات موجب تورم و گرانی برای مردم می‌شود/ بیمه‌گری در اقتصاد با افزایش ناامنی گران‌تر می‌شود

وی با اشاره به تحمیل هزینه از محل تحریم‌ها به مردم، عنوان کرد: نکته‌ای که در نظام‌های اقتصادی وجود دارد این است که وقتی ریسک یک اقتصاد بالا برود بیمه‌گری در اقتصاد گران‌تر می‌شود و در هر کشوری که رتبه امنیت و آرامش کمتر باشد درصدهای اکچوری یا حق بیمه افزایش می‌یابد و در نتیجه سرمایه‌گذاری گران‌تر تمام می‌شود. برای واردات و صادرات کالا هم پوشش بیمه‌ای در اقتصادهای  ناامن گران‌تر تمام می‌شود در نتیجه قیمت کالاها و خدمات بالا می‌رود و باعث تورم و گرانی و فشار به معیشت مردم می‌شود.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اگر امنیت در کشور برقرار شود می‌توان هزینه‌های تولید و سرمایه‌گذاری را در بلندمدت کاهش داد. 

* شرط اول و لازم برای هر سرمایه‌گذاری امنیت است

جیهانی در مورد نقش امنیت در سرمایه‌گذاری گفت: شرط اول و لازم برای هر سرمایه‌گذاری امنیت است، مقوله‌های بعدی به مرور زمان از طریق شرکای تجاری قابل تأمین است، به عنوان مثال یک سرمایه‌گذار اگر امنیت داشته باشد می‌تواند تجهیزات و ماشین‌آلات مورد نظر را از طریق واردات تأمین کند یا مواد اولیه را از محل واردات تأمین کند اما مؤلفه امنیت در تولید و سرمایه‌گذاری شرط اول و لازم و بسیار حیاتی است و قابل واردات نیست، بقیه عوامل تولید از جاهای دیگر قابل تأمین است اما امنیت سرمایه‌گذاری باید در داخل کشور وجود داشته باشد.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: امنیت سرمایه گذاری کارشناس اقتصادی امنیت اقتصادی بیمه گری در اقتصاد اشوب و اقتصاد اغتشاش و اقتصاد تحریم و اغتشاش سرمایه گذاری تر می شود پیش بینی تحریم ها گران تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۸۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهبود اقتصادی؛ از میدان «واقعیت» تا میدان «تصویر»

در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند.

به گزارش ایسنا، محمد اسکندری، کارشناس رسانه در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی طی یک دهه گذشته با یک نگاه راهبردی تلاش داشته‌اند تا حمایت از تولید داخل و رونق اقتصادی را به «گفتمان غالب» کشور تبدیل کنند. در راستای دستیابی به این هدف که تحقق آن می‌تواند «قدرت ملی» را دستخوش یک تحول شگرف کند عمدتاً - و البته بدرستی - راهکارهای اقتصادی مورد توجه بوده است. با این حال به نظر می‌رسد که یکی از ابعاد مغفول در زمینه دستیابی به هدف مهم «جهش تولید» آن هم در چهارچوب بهره‌گیری از مشارکت مردم، «بر ساختن سیمای اقتصاد ایران» است.

واقعیت آن است که کشور ما طی چهار دهه گذشته تحت فشارهای اقتصادی رقبا و دشمنان خود قرار داشته است، با این حال در یک دهه گذشته عملاً ما درگیر یک «جنگ تمام عیار اقتصادی» بوده‌ایم. هدف اصلی این جنگ، فروپاشی اقتصاد ایران و به تبع آن افزایش فشارهای مردمی به حاکمیت و در نهایت تسلیم شدن نظام در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمن است. فراموش نمی‌کنیم که وزیر خارجه وقت آمریکا پیشتر به صراحت گفته بود: «ایران اگر می‌خواهد مردمش غذا بخورند باید به حرف آمریکا گوش کند!»

با این حال به نظر می‌رسد جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران دو رکن اساسی دارد؛ رکنی در واقعیت اقتصاد ایران و رکنی در تصویر اقتصاد ایران. در عرصه واقعیت اقتصاد ایران باید گفت آمریکایی‌ها تقریباً تمامی تیرهای در چنته خود را به سمت اقتصاد ایران پرتاب کرده‌اند و اگر جرمی هم باقی مانده است که در این جنگ نامشروع مرتکب نشده‌اند به این دلیل است که توانایی ارتکاب آن را ندارند. به اذعان خود آمریکایی‌ها ایران اکنون در عرصه صنایع دفاعی، هسته‌ای، انرژی، بانکی، کشتیرانی، تجارت بین‌المللی، بیمه، فلزات، معادن و حتی تبادل‌های علمی و... تحریم است و تقریباً آنها هدفی برای تحریم در ایران باقی نگذاشته‌اند. اما با وجود تمام این تحریم‌ها، هدف اصلی تحریم که فروپاشی اقتصاد ایران بوده محقق نشده است. البته این سیل تحریم برای کشور هزینه‌ها و فرصت‌هایی با خود به همراه آورده است.

اما در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند. متأسفانه یکی از پاس‌ گل‌های دولت قبلی به دشمن نیز شرطی‌سازی اقتصاد ایران نسبت به لبخند و تلخند دشمن بود؛ خطایی راهبردی که اثرات و پیامدهای شومی همچون سقوط ۱۰ برابری ارزش پول ملی در دهه ۹۰ را در پی داشت.
کارشناسان حوزه اقتصادی براین باورند که اقتصاد به عنوان معادله بین طرف عرضه و تقاضا می‌تواند تحت تأثیر مؤلفه‌های ذهنی، شناختی و ادراکی در سطوح فردی و جمعی باشد. ساده‌ترین مثال اثر تصویر اقتصاد بر واقعیت اقتصاد را می‌توان در مفهوم «تورم انتظاری و انتظارات تورمی» دانست. بر اساس این مفهوم درک و استنباط کنشگران اقتصادی از معادلات اقتصادی آینده - که می‌تواند صحیح یا ناصحیح باشد - بر معادلات واقعی اقتصاد در زمان حال و آینده اثرگذار خواهد بود.

در شرایط کنونی نیز ما شاهد یک شکاف بین واقعیت‌های اقتصاد ایران و تصویر آن و آینده اقتصاد ایران هستیم. آمارهای مراجع رسمی کشور می‌گوید دولت در سال ۱۴۰۲ توانسته است نرخ رشد نقدینگی را از ۳۳.۱ درصد در فروردین به ۲۴.۳ درصد در اسفندماه، تورم تولیدکننده را از ۴۴.۷ درصد به ۲۴.۵ درصد و تورم نقطه به نقطه مصرف کننده را از ۵۵.۵ درصد به ۳۲.۳ درصد کاهش دهد. در سال ۱۴۰۲، بر اساس برآورد بانک مرکزی، تراز تجاری برابر ۲۰.۵ میلیارد دلار مثبت بوده است. همچنین نرخ رشد اقتصاد برای سال۱۴۰۲ بیش از ۶ درصد بوده است. طبق گزارش‌های بین‌المللی، در سال گذشته میلادی، ایران بالاترین نرخ رشد اقتصادی را در منطقه داشته است. همچنین در سال ۱۴۰۲، معادل ۶۹ میلیارد دلار ارز کالاهای اساسی، مواد اولیه و تجهیزات سرمایه‌ای با نرخ مصوب بموقع تأمین شده است که ۳۰ درصد بیشتر از متوسط آن طی۴ سال قبل بوده است. بخش عمده این ارزها به کالاهای سرمایه‌ای و مواد اولیه کارخانجات تولیدی اختصاص یافته است.

با این حال شاید برای بخش عمده‌ای از نخبگان و مردم تصویر شرایط اقتصادی کشور چه در سال ۱۴۰۲ و چه سال‌جاری نه بر اساس آمارهای رسمی بلکه بر اساس ادراک برساخته در فضای رسانه‌ای باشد و این احساس که با ریل‌گذاری جدید قطار پیشرفت حرکت خود را آرام آرام آغاز کرده است ایجاد نشده باشد؛ فضای رسانه‌ای که بخش عمده‌ای از آن مملو از «داده‌های تسلیح‌شده» از سوی دشمن در راستای ناامن‌سازی فضای اقتصادی و پمپاژ یأس و ناامیدی است.

البته پر واضح است که گزاره فوق به معنای گل و بلبل نشان‌دادن شرایط اقتصادی کشور یا اینکه تمام سیاست‌های اقتصادی دولت به موفقیت رسیده است، نیست. به تعبیر دقیق یکی از مسئولان دولتی «آواربرداری از یک خرابی ۱۰ ساله کار آسانی نیست و زمان‌بر است» اما باید در کنار بهبود تدریجی شاخص‌های اقتصاد واقعی ایران برای ترمیم تصویر اقتصاد ایران نیز چاره‌اندیشی کرد.

این موضوع جزو تذکرات اخیر رهبر معظم انقلاب به مسئولان نظام نیز بود؛ آنجایی که ایشان فرمودند: «انتظار مردم آن است که تصمیم‌ها و اقدام‌هایی که مسئولین کشور در مسائل اقتصادی انجام می‌دهند، در زندگی آنها اثر محسوس و ملموس داشته باشد؛ این انتظار مردم است. کاری کنیم که این انتظار برآورده بشود؛ انتظار بجایی هم هست.»

در خصوص اینکه تصویر اقتصاد ایران به عنوان پایه اصلی ادراک و احساس مردم از فضای اقتصادی چگونه باید سامان یابد گفتنی‌های بسیاری وجود دارد اما خلاصه اینکه در دو بعد سلبی و ایجابی، به صورت متمرکز و با وحدت فرماندهی باید روایت‌های صحیح را تحکیم و روایت‌های ناصحیح را متزلزل کرد. آنچه که راقم این سطور تلاش داشت در این مجال کوتاه بر آن تأکید کند آن بود که تصویر اقتصاد ایران می‌تواند الزاماً مطابق با واقعیت‌های اقتصاد ایران نباشد و در مسیر جهش تولید می‌بایست این تصویر را به دور از پارازیت‌های ارسالی دشمن و با استفاده از سیگنال‌های بومی، هنرمندانه و باورپذیر در جامعه ترمیم کرد.

انتهای پیام